Kupie sen za każdą cenę! :)

Mnie i moje dziecię łączy niewidzialna pępowina.

Moje dziecię najukochańsze - Marcel - syn mój jedyny, pierworodny, pierwszy i ostatni potomek rodu mego, posiada super-moc, dzięki której doskonale wyczuwa momenty, kiedy chcę zrobić coś dla siebie. I nie ważne czy marzy mi się umycie zębów, wypicie kawy czy przeczytanie choć jednej całej strony w książce. Nie istotna jest również pora. Nawet gdy zrywam się ledwo żywa o świcie, gdy słońce jeszcze skryte jest za horyzontem (a może zwłaszcza wtedy?), dziecię to zwęszyć potrafi rodzicielkę swoją i z miejsca jęczeć zaczyna. Najpierw przez sen w złowieszczej zapowiedzi. A następnie już dupkę swoją z piernat za pomocą kopytek powabnych wykopuje i wołać zaczyna głosikiem swoim piskliwym, serce kojącym. Ale nie o 6 rano! Normalnie śpi spokojnie i wstaje o 8, a bywa że i przed 9! Jednak gdy rodzicielka sama z dzieciem zostaje, wówczas sen jego skraca się o te kilka godzin, które wcześniej mamuśka wyszarpnąć kosztem zmęczenia swego chciała, po to, by w spokoju kawką się raczyć i może nawet napisać co nieco lub przeczytać ździebko?

     Któregoś dnia w naukowca się zabawiłam i eksperyment naukowy przeprowadziłam. Wyniki badań potwierdziły moje przypuszczenia – posiadam syna z super-mocą.  Niemal za każdym razem, kiedy wstawałam wcześniej, by wykraść sobie nieco czasu, wyrwać go drapieżnie ze szpon czarnej nocy, dziecię moje chwilę po mnie z legowiska swojego się zrywało. Kiedy natomiast spałam grzecznie w poduchę wtulona, brzdąc spał również, słodko i błogo, rozkosznie i beztrosko. Wnioski nasuwają się samoistnie – super-moc wcześniej wspomniana bądź złośliwość ponad normę rozwinięta. Jedno z dwojga, bo chyba nie dwa jednocześnie? Kto bowiem słyszał o złośliwym super-bohaterze? Super-posiadacz super-mocy z zasady jest prawy i sprawiedliwy, a nie mściwy i podstępny. Tacy są wrogowie super-bohaterów. Może moje dziecię jest czarnym charakterem... ?

     Gdzie zatem super-bohater, który mógłby mnie biedną, nieszczęśliwą, uciemiężoną uratować? Nie ma... :( Ach, ten dwudziesty pierwszy wiek. Dziś nawet super bohaterowie są inni zupełnie… Wszystko się pozmieniało… I to ewidentnie na gorsze.  Prawo i polityka pod górkę Nam robi... Takie czasy...

   A tu ten sen dziecka mego opisywany w notce. Figury rozmaite podczas snu ćwiczy ;)

Ciekawostka:

Wiecie, że Marcel za każdym razem ściąga skarpetki do spania, sam!

Ciekawe dlaczego? Za ciepło mu w stopy? Czy to taki czyścioch z niego wyrośnie?

Zadziwia mnie to dziecko moje :)

A Wy jak radzicie sobie ze snem? Budzicie się same - czy raczej zmuszone jesteście przez dziecię swe wstać? Czekam na komentarze :) 

Małymi krokami zbliżamy się do 1000 wyświetleń, za każde chciałabym z osobna podziękować i mam nadzieję, że kolejne posty będą wyczekiwane jak te do tej pory... Dziękuje!